Met de wind in de haren, zon en regen op het gezicht

’t Skagerrak is een woonplek in het centrum van het Noord-Hollandse stadje Schagen. In het huis wonen 13 cliënten met een verstandelijke beperking en ouderen met een zorgvraag. De jongste bewoner is 30 jaar, de oudste cliënt is in de 80. Zoals bij alle zorginstellingen heeft ook hier corona vergaande gevolgen gehad. “Nog steeds is het leven niet teruggekeerd naar normaal”, vertelt Lianne. “Hoewel de meeste bewoners zijn ingeënt, is dagbesteding nog niet mogelijk en zien de dagen er voor onze cliënten veelal hetzelfde uit.”

Gelukkig was het vorig jaar einde zomer toch mogelijk om met de bewoners eropuit te gaan. “De besmettingscijfers waren op dat moment laag en door de versoepelingen kon ons tripje met vier van onze cliënten naar Texel doorgaan. Het was heerlijk, zowel voor de cliënten als voor de begeleiders”, zo blikt Lianne terug. “Het buiten zijn, de zon, het strand, de een-op-een aandacht. De bewoners hadden het zo nodig! Het hoogtepunt van onze vakantie was toch wel de dag dat we de duofietsen hadden gehuurd. Tijdens deze dag is het spreekwoordelijke zaadje geplant. Hoe mooi zou het zijn als we zelf zo’n fiets in ons schuurtje zouden hebben staan…”

Zij aan zij met een verzorger fietsten de bewoners over het eiland. Met de zon, wind en regen op het gezicht. Lianne: “Voor ons doodnormale zaken, maar voor onze bewoners een hele belevenis. Het doel van ons uitje was om elke bewoner individuele aandacht te geven. De duofiets heeft daar zeker bij geholpen. Hoe gezellig is het om lekker naast elkaar, al fietsend en kletsend, een ritje naar het strand of ijssalon te maken.” 

Eenmaal thuis klimt Lianne, samen met haar collega en begeleidster Ivanka Groot, in de pen en schrijven ze alle verwanten aan, Ze spreken hun droom uit; een duofiets voor de bewoners van ’t Skagerrak. “Er kwam wel geld binnen, maar lang niet genoeg. Een aangepaste elektrische duofiets is geen goedkope aanschaf”, legt Lianne uit. “En toen werd ik getipt door onze collega van fondsenwerving; of het een idee was om Stichting Univé Noord-Holland Ledenfonds te benaderen.”

Het plan van haar collega heeft Lianne met beide handen aangegrepen. “Ik dacht; ik probeer het gewoon en heb mijn droom gedeeld. Ik heb verteld over onze situatie en onze ervaringen met de duofiets op Texel. De blije gezichten, de wind in de haren, de zon en regen op hun gezicht. Ook heb ik uitgelegd dat Stichting Univé Noord-Holland Ledenfonds, door het realiseren van de duofiets, bij zou dragen aan het welzijn en geluk van onze cliënten. Het zou een lichtpuntje zijn in deze nare tijd.” 

Een week nadat Lianne haar verhaal en droom met Univé heeft gedeeld, krijgt ze bericht. “We konden onze duofiets aanschaffen!”, vertelt Lianne enthousiast. “Sinds vorige week staat hij in onze schuur te pronken. Helemaal naar onze wensen, aangepast en wel.”

Inmiddels zijn de eerste kilometers gefietst en Ivanka was de eerste die hem mocht uitproberen. “Yes, we hebben ‘m en natuurlijk zijn we hem gelijk gaan uitproberen”, vertelt de dolblije Ivanka. “Zo ben ik met onze blinde cliënt op pad geweest. Dat was in het begin even spannend voor haar, maar al snel kwam het vertrouwen en ging het hartstikke goed en hebben we zo’n 5 kilometer gefietst. Ook heb ik een bewoonster meegenomen die erg slecht ter been is. Ook dat ging prima. Trappen hoeven de cliënten niet, als ze maar plezier hebben. Nou, dat zat wel goed. Wind in de haren, zon op ons gezicht; mevrouw heeft de hele weg zitten zingen.”